Dicht bij het station, (vanaf $7,- pppn) wat omdat we toch transfers hadden geen voordeel voor ons op leverde, en ver van het centrum bevind zich in een oninteressant gedeelte van Ulaanbaatar dit beperkt, tot op de laatste cent uitgeknepen, maar nieuwe Tiara Guest House. Met de waarheid wordt weinig rekening gehouden op deze site.
In onze kamer stonden 2 stapelbedden met onder een dubbelbed en boven een enkel bed. Tenminste als je van "bed" kan spreken. Als je op de "matras" klopte klonk het als hardboard. Het piep kleine kussentje bevatten geen veren maar korrels, iets wat blijkbaar wel vaker gebruikt wordt in Mongolië. De veren in het matras zorgden alleen voor een horizontale beweging als je je omdraaide. De gordijnen waren doorzichtig zodat het daglicht en de lichten van de bouwactiviteiten die tot diep in de nacht door gingen, tegenover het guesthouse ongehinderd je slaap konden verstoren.
De zeer krappe gemeenschappelijke douches deden het wel maar blijkbaar niet de gehele dag. Er was niets eetbaars te verkrijgen ondanks de grote afstand naar het centrum. Het personeel sprak geen of vrijwel geen engels, zelfs het achterhalen van de vertrektijd van de Gobi-woestijn tour leverde spraakverwarring op. Het zeil was zo slecht gelegd dat het centermeters bol stond wat een heel raar effect had als je er over heen liep.
Er was geen buitenverlichting zodat in het donker de naam van het guesthouse onzichtbaar was, gelukkig wist had ik de juiste deur goed onthouden. Zelfs een bel ontbrak.
Zowel de oordoppen als de oogkleppen kwamen hier van pas.
Terwijl ik toch heel duidelijk had gevraagd voor een centraal gelegen hotel bij het aanvragen van de reis moesten we ruim een half uur lopen naar State Department Store, waar iets verder de eerste restaurants zich aandienden.
Dit guesthouse is een echte afrader, beter is de meerprijs te betalen voor een hotel.
waardering 2