Parque Nacional Marino Ballena

Dag 16, zaterdag 6 februari 2016
Huurauto. Zonnig.

We werden wakker met het gebrul van de brulaap. Toen we de veranda voor onze kamer op stapten hoorden we, en met wat moeite zagen we, apen door de boomtoppen klimmen. Terwijl we de koffie in schonken zagen we White-throated Capuchins (Witschouderkapucijnapen) door de bomen op het terrein van het hotel slingeren. De leguaan van ongeveer anderhalve meter (we hadden hem de eerste dag in Villa Gaia ook al gezien) was in het zwembad gedoken als schuilplek voor de apen omdat deze zijn vijanden waren. Tijdens het ontbijt keken we uit over de bomen terwijl meerdere vlinders, waaronder de Julia Butterfly (Oranje passiebloemvlinder), zich te goed deden aan de bloemen van de struiken naar onze tafel. Terug bij de hut zagen we een Black-mandibled Toucan (Zwartsnaveltoekan) vanaf de veranda. Waardering 8

Volgens de site van Villa Gaia zou de walvis/snorkeltour van deze morgen om 8:00 beginnen. Maar het bleek dat we om 8:30 in Uvita zouden moeten zijn. We moesten er dus zelf heen rijden, wat een kwartiertje rijden is vanaf het hotel. Parkeren kostte 2$. In Uvita vroegen we naar ‘Junior Monge’ (Fragata Tours) welke onze gids zou zijn voor die ochtend. Na het betalen van de tour, 45$ p.p. en het in ontvangst nemen van het toegangsbewijs voor Parque Nacional Marino Ballena kregen we te horen dat de tour om 9:00 zou beginnen. We liepen even naar het Uvita strand. Terwijl we wachtte zagen we een Little Blue Heron (Kleine Blauwe Reiger), een American White Ibis (Witte Ibis) en overvliegende Brown Pelicans (Bruine Pelikanen).

Om 9:00 stapten we in de boot, samen met de gids, zijn zoon, een stagiaire en een derde toerist. Het plan was om bij de kust te gaan snorkelen als het water helder genoeg was, dan walvissen proberen te spotten, vervolgens naar een eilandje te varen voor meer snorkelen, dan een aantal grotten te bekijken alvorens terug naar Utiva te varen.
Bij de eerste snorkelplek aangekomen vertelde de gids dat de helderheid matig was maar nog goed genoeg om te snorkelen. Geen van drieën had er oren naar zodat we door konden varen. We voeren een tijdje zonder zeeleven te zien toen de gids een telefoontje kreeg dat er dolfijnen waren gespot. Even later voegden we ons bij een viertal andere bootjes. De Bottlenose Dolphins (Tuimelaars) doken hier en daar op maar speelden niet zoals zo vaak voor de boot. Dit zou komen omdat er jonkies bij waren. Waardering 7

Na een tijdje zette de gids koers naar Ballena eiland. Onderweg kreeg hij een telefoontje dat er meerdere False Killer Whales waren gezien. False Killer Whales zijn een van de grootste dolfijn soorten (tot bijna 6 meter lengte), dus geen familie van de orka's. Deze regio in Costa Rica behoord tot een van de weinige plekken ter wereld waar men enige kans maakt om deze False Killer Whales te zien. Het aantal False Killer Whales in de wereld neemt de laatste decennia drastisch af.
Even later voegden we ons weer bij False Killer Whales (Zwarte Zwaardwalvissen) en een viertal bootjes. De False Killer Whales doken her en der op, passeerden de bootjes op korte afstand, doken onder de bootjes door en sprongen regelmatig boven het water uit. De dieren maakten een goed te horen piep geluid.
Soms zagen we Mackerel (Makreel) meters hoog de lucht in vliegen om aan de dolfijnen te ontkomen. Die tactiek werkt niet altijd; we zagen meermalen een False Killer Whale onder de boot door zwemmen met een joekel van een vis in zijn bek. We bleven een uur rondvaren in de wateren waar de False Killer Whales (er waren er velen maar het was moeilijk tellen) zwommen. Waardering 9
We zagen ook Magnificent Frigatebirds (Americaanse Fregatvogels) en weer Brown Pelicans (Bruine Pelikanen). Om halftwaalf voeren we naar de grotten toe. Een gat in een rots was het meest bezienswaardig. Waardering 7 We kregen de beloofde meloen en ananas uitgedeeld, een flesje (ijskoud) water hadden we al eerder gehad. Een paar minuten over 12 uur stapten we uit de boot aan het strand van Uvita

We lunchten in het restaurant van het hotel. Die middag deden we het rustig aan, met een biertje, op de veranda van ons hutje. We zagen weer de kleinste van de twee Black Ctenosaur (Witzwarte Grondleguaan) en op de veranda voor onze hut brulapen, een Black-mandibled Toucan (Zwartsnaveltoekan) en een Scarlet-rumped Tanager (Roodrugtangare). Later in de middag maakten we gebruik van het zwembad waar ik ook later in de avond een plons in nam.